ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

ΟΛΜΕ - ΔΟΕ

9 Γενάρη 2012: Μνήμη Νίκου Τεμπονέρα

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

«Εδώ θυσιάστηκε για την παιδεία ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας στις 8 Ιανουαρίου 1991» σημειώνεται στην πρόσοψη του μνημείου που στήθηκε στην Πάτρα στη μνήμη του αγωνιστή καθηγητή, έξω από το σχολείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή χτυπημένος βάναυσα από δολοφονικό χέρι.

Ένα ανοιχτό βιβλίο κοσμεί αυτό το απέριττο μνημείο υπενθυμίζοντας τη σχέση του, σχέση ζωής, με την παιδεία και τη γνώση.

Ένα ανοιχτό βιβλίο ήταν και η ίδια η ζωή του Νίκου Τεμπονέρα. Ένα βιβλίο όπου μπορούσε να διαβάσει κανείς το ίδιο ευδιάκριτα και κατανοητά την αλφαβήτα της γνώσης και την αλφαβήτα του αγώνα. Και ήταν κάτι που το γνώριζαν πιο καλά από οποιονδήποτε άλλον οι μαθητές και οι μαθήτριές του, καθώς μάθαιναν από αυτό το δικό του αλφαβητάρι καθημερινά τη λογική σκέψη, την πειθαρχία της μαθηματικής σκέψης αλλά και την αξιοπρέπεια, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση του δίκιου, την αυτοθυσία.

Ακόμα και σήμερα, εικοσιένα χρόνια μετά, η σκέψη μας αρνείται πεισματικά να δεχτεί το παράλογο της  εγκληματικής πράξης, αρνείται να συμβιβαστεί με το αναπότρεπτο του πρόωρου χαμού του.

Ο Νίκος Τεμπονέρας, υπερασπίζοντας τους μαθητές του, την παιδεία και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας, όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και την παρακρατική τυφλή βία και μισαλλοδοξία.

Το τίμημα για τη συνεπή και θαρραλέα στάση του ήταν ο θάνατος.

  Θυσιάστηκε γιατί το μεγάλο «ναι» και το μεγάλο «όχι» δεν ήταν γι’ αυτόν κούφιες λέξεις χωρίς νόημα, δεν ήταν λόγια χωρίς έργα.

·         Θυσιάστηκε για να υπάρξει ένα πιο φωτεινό μέλλον για όλους μας.

·         Θυσιάστηκε για μια καλύτερη εκπαίδευση, γιατί ήξερε καλά ότι χωρίς αυτή δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο μέλλον.

·         Θυσιάστηκε γιατί ήταν ακράδαντη η πεποίθησή του πως οι συλλογικοί αγώνες φέρνουν αποτέλεσμα, πως καμιά θυσία δεν πάει χαμένη.

·         Θυσιάστηκε γιατί γνώριζε ότι το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό και πιο μεγάλο είναι όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να ορθώσει το ανάστημά του, να γίνει ένα με τους πολλούς, και όλοι μαζί ένα σώμα και μια ψυχή.

           

   Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειαζόμαστε το παράδειγμα ζωής του Νίκου Τεμπονέρα. Γιατί οι μέρες τούτες βρίσκουν την Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, δεχόμαστε μια σκληρή, ανελέητη επίθεση, που αμφισβητεί τις κατακτήσεις μας, την κυριαρχία μας, τη δυνατότητα μας να χαράζουμε το μέλλον μας.

Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος. Οι πολιτικοί εκφραστές του, η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι Κυβερνήσεις οδηγούν τη χώρα μας σε μεγάλη δοκιμασία.

·       Στο όνομα της κρίσης καταργούνται κατακτήσεις και δικαιώματα που χρειάστηκαν πολύχρονοι, σκληροί κοινωνικοί αγώνες για να διασφαλιστούν.

·       Με πρόσχημα την κρίση υπονομεύονται και διαλύονται βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.

·       Την κρίση επικαλούνται οι κρατούντες στη χώρα μας και σε άλλες χώρες για να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις και να οδηγήσουν εργαζομένους κάθε ηλικίας στην υποαπασχόληση και την ανεργία, και τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

·       Για την αντιμετώπιση, τάχα, της κρίσης ξεπουλιέται εθνικός πλούτος, παραδίδονται στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο δημόσιες υπηρεσίες, υποβαθμίζεται και εγκαταλείπεται το περιβάλλον.

Ως συνέπεια της πολιτικής αυτής, οι κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες διευρύνονται, η εκπαίδευση συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται. Μέτρα και υπηρεσίες αντισταθμιστικής αγωγής που δημιουργήθηκαν για να στηρίξουν τη μόρφωση των πιο αδύναμων παιδιών καταργούνται. Η ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση μέσα από το σχολικό βιβλίο και τη σχολική βιβλιοθήκη αμφισβητείται. Οι εκπαιδευτικοί ωθούνται σε οικονομική καχεξία, στην ανεργία, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην εφεδρεία- απόλυση. Οι γονείς καλούνται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, προκειμένου να υλοποιηθεί το νέο σχολείο της αγοράς και των συγχωνεύσεων που αγωνιωδώς ζητά χορηγούς για να στηριχθεί. Κάποιες οικογένειες – θύματα της κρίσης δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ακόμα και τη στοιχειώδη σίτιση στα παιδιά τους.

Σε αυτή την κρίσιμη περίσταση αξίζει να θυμηθούμε το φωτεινό παράδειγμα του Νίκου Τεμπονέρα.

Τώρα είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη, όπως θα έπραττε κι εκείνος αν ζούσε σήμερα, να κρατήσουμε σταθερά το νήμα των αξιών μας, της ενότητας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της ανιδιοτέλειας, της ανθρωπιάς.

Τώρα χρειάζεται να ενστερνιστούμε αυτές τις αξίες και να τις καταστήσουμε οδηγό της δικής μας σκέψης και δράσης, οργανώνοντας τον αγώνα μας μια καλύτερη παιδεία σε μια καλύτερη κοινωνία.

Τα Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ καλούν όλους τους εκπαιδευτικούς

να συμμετάσχουν στην Εκδήλωση μνήμης για το Νίκο Τεμπονέρα

 που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 9/1/2012, στις 6 μ.μ.

έξω από το Σχολικό Συγκρότημα «Ν.Τεμπονέρα»

στα Ψηλά Αλώνια, στην Πάτρα.

Θα ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της πόλης.

Ο ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΗ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ -ΔΝΤ

Τα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ

                                                                                               

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΔΕΜΕΡΔΕΣΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ κινητό: 6937271637
ΑΙΡΕΤΟΣ ΠΥΣΔΕ Ν. ΕΒΡΟΥ e-mail: gdemeragon08@gmail.com
ΚΟΥΣΙΝΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ: κινητό: 6937032925
ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΑΙΡΕΤΟΣ ΠΥΣΔΕ Ν. ΕΒΡΟΥ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ http://agonsisevr.blogspot.com

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 2012:

Όταν το θέατρο του παραλόγου συναντάει τη μεγάλη κλοπή

(ν. 4024/11 νομοσχέδιο για το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο)

Συνάδελφοι σίγουρα θα θυμάστε το καλοκαίρι του 2010 που τρέχαμε σαν τρελοί (άλλοι στο σχολείο, άλλοι σε Ιντερνέτ καφέ, άλλοι σε κάποιο φίλο και άλλοι μόνοι τους) να απογραφούμε, γιατί από το Σεπτέμβριο του 2010 ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εντάσσονταν στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών;

Ενάμιση χρόνο μετά, τον Γενάρη του 2012, άλλοι θα πληρωθούν από την ΕΑΠ, άλλοι από το σύστημα ΔΙΑΣ και άλλοι από ιδιωτικά προγράμματα μισθοδοσίας των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης! Κανείς δεν ξέρει πλέον τι μισθό θα πάρει τον επόμενο μήνα και τι κρατήσεις έχει. Κανείς δεν μπορεί να κάνει σύγκριση με συναδέλφους του από άλλη Δ/νση Εκπ/σης ούτε καν με συνάδελφό του από το ίδιο σχολείο.

Το ράλι των μειώσεων των αποδοχών μας, καθώς και όλων των δημοσίων υπαλλήλων, ξεκίνησε το 2010 (12% στην αρχή και κατόπιν 8% μείωση όλων των επιδομάτων) και συνεχίστηκε το καλοκαίρι του 2011 (μείωση 50% του κινήτρου απόδοσης από 1/7/11, αναδρομική εισφορά αλληλεγγύης και αναδρομική εισφορά ΤΠΔΥ από 1/1/11). Παράλληλα οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές - παρατρεχάμενοι της εξουσίας επέμεναν ότι με το νέο μισθολόγιο οι μισθοί των εκπαιδευτικών θα αυξηθούν!

Τον Οκτώβρη του 2011 ψηφίστηκε ο ν. 4024 και η πρώτη κλοπή ήρθε με τη μείωση των ακαθάριστων αποδοχών που κυμαίνονται από 70 έως 420 ευρώ (η μεγαλύτερη μείωση αφορά τους νέους συναδέλφους με λίγα χρόνια υπηρεσίας).

Η δεύτερη κλοπή αφορά τον πλεονάζοντα χρόνο στο βαθμό κατάταξης και μεταφράζεται από 0 σε 594 ευρώ.

Η τρίτη κλοπή αφορά την παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4024/2011 όπου προβλέπονται μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:

«Η σύνταξη των προσώπων που εντάσσονται στο νέο μισθολόγιο εξακολουθεί να υπολογίζεται μέχρι την 31.12.2015, με βάση τις συντάξιμες αποδοχές τους, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί κατά την 31.10.2011, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τυχόν  μισθολογικά κλιμάκια που θα ελάμβαναν κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα με βάση τις διατάξεις του ν. 3205/2003». Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι επειδή αυξάνεται ο βασικός μισθός, για να μην αυξηθούν συνακόλουθα και οι συντάξεις, αυτές θα υπολογίζονται με τους παλιούς βασικούς μισθούς. Ταυτόχρονα μέχρι τέλους του 2015 οι κρατήσεις για επικουρική ασφάλεια, πρόνοια και κύρια σύνταξη θα γίνονται με βάση τις αποδοχές που είχαμε με το παλιό μισθολόγιο. Η κλοπή αυτή μεταφράζεται σε 25 έως 170 ευρώ μηνιαίως (ανάλογα αν είναι κάποιος παλιός ή νέος ασφαλισμένος, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας και πάλι επιβαρύνει περισσότερο αυτούς με λίγα χρόνια υπηρεσίας).

Η τέταρτη κλοπή αφορά το επίδομα θέσης ευθύνης, «το οποίο υπόκειται σε κράτηση για κύρια σύνταξη, ανεξαρτήτως εάν ο υπάλληλος ελάμβανε αυτό κατά την 31-10-2011, αρκεί  δηλαδή να είχε προαχθεί σε θέση Προϊσταμένου Οργανικής Μονάδας και να είχε ασκήσει τα καθήκοντα αυτά, μετά από κρίση του αρμοδίου Διοικητικού Οργάνου, για  οποιοδήποτε χρονικό διάστημα της συνολικής δημόσιας υπηρεσίας του, κατά το  οποίο του καταβάλλονταν το επίδομα αυτό».

Η πέμπτη κλοπή αφορά τις αναδρομικές κρατήσεις. Όταν γίνονται σε αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά ο εργαζόμενος χάνει τη διαφορά από τις κρατήσεις στα ταμεία. Π.χ. αν με το παλιό  μισθολόγιο πήρε κάποιος 100 ευρώ περισσότερα στις ακαθάριστες αποδοχές, οι καθαρές αποδοχές για το ποσό αυτό ήταν περίπου 75 ευρώ. Η επιστροφή όμως θα γίνει στο σύνολο των 100 ευρώ. Τα υπόλοιπα 25 χάνονται στην περίθαλψη, στα ταμεία πρόνοιας και τη σύνταξη. Χαλάλι να γίνουν αρκεί να είχαμε περίθαλψη και συντάξεις!

Η έκτη κλοπή αφορά τους αναπληρωτές. Για το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη πληρώθηκαν με το εισαγωγικό κλιμάκιο ανεξάρτητα της προϋπηρεσίας τους. Μέχρι τώρα δεν υπήρξε διευκρινιστική εγκύκλιος αν θα καταταχτούν στους βαθμούς που αντιστοιχούν στην προϋπηρεσία τους και αν επιστραφούν τα κλεμμένα για τους δυο μήνες.

Το τελικό χτύπημα όμως θα γίνει με την έναρξη της αξιολόγησης, η οποία δεν θα είναι τίποτα άλλο από ένα εργαλείο για να στοχοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί, να ολοκληρωθεί η επίθεση στα δικαιώματά τους και να δικαιολογηθεί η μισθολογική-βαθμολογική καθήλωση τους.

Συνάδελφοι σ΄ αυτές τις συνθήκες που οι επιλογές της κυβέρνησης του τραπεζίτη Παπαδήμου συνεχίζουν την ολέθρια πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δεν χωρά κανένας εφησυχασμός. Η Κυβέρνηση της τρόικας και των δανειστών κάθε μέρα γίνεται και πιο επικίνδυνη. Είναι ώρα για κινητοποιήσεις και αγώνες, όχι συμβολικούς, αλλά αποφασιστικούς, με ορίζοντα την ανατροπή αυτής της πολιτικής της αντιδημοκρατικής τρικομματικής κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής της Κυβέρνησης και όλων όσων την στηρίζουν,  αποτελεί τη μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.

ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ.