Παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος

για τον Εργαζόμενο

Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ συναντήθηκε με τον Υφυπουργό Παιδείας κ. Ιω. Πανάρετο την Τετάρτη 26/5, απαιτώντας την άμεση υπογραφή – δημοσίευση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για την αμοιβή των εμπλεκόμενων εκπαιδευτικών στις Πανελλήνιες Εξετάσεις 2010.

            Ο κ. Ιω. Πανάρετος μας ανέφερε πως η απόφαση υπεγράφη ήδη εχτές από εκείνον, αλλά όχι ακόμα από το Υπουργείο Οικονομικών. Διαβεβαίωσε την αντιπροσωπεία του Δ.Σ. ότι τα χρήματα έχουν εξασφαλιστεί σε συνεννόηση και με το Υπ. Οικονομικών.

            Ζητήσαμε από τον Υφυπουργό Παιδείας να δημοσιοποιήσει άμεσα την Υπ. Απόφαση ώστε να υπάρχει η σχετική δημόσια δέσμευση του Υπ. Παιδείας απέναντι στους εκπαιδευτικούς.

            Πράγματι ο Υπ. Παιδείας δημοσιοποίησε χθες στο διαδίκτυο τη σχετική απόφαση.

            Παρά το γεγονός ότι διαπιστώνουμε πώς όχι μόνο παραμένουν σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα οι αμοιβές αυτές (π.χ. 2,10 € μεικτά ανά γραπτό στους βαθμολογητές και 17 € στους επιτηρητές) ή σε άλλες περιπτώσεις αυτές μειώνονται (π.χ. σε λυκειακές επιτροπές, επιτροπές στα βαθμολογικά κέντρα κ.ά.), το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, μετά και τη δημόσια δέσμευση του Υπ. Παιδείας με τη δημοσιοποίηση της απόφασης, αναστέλλει την κινητοποίηση – αποχή των βαθμολογητών που είχε εξαγγείλει για την Παρασκευή, 28/5/2010.

            Θα συνεχίσουμε όμως να παρακολουθούμε το θέμα, απαιτώντας την άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας (υπογραφή της απόφασης και από τον Υπ. Οικονομικών), ώστε να πληρωθούν έγκαιρα (με ΧΕΠ) όλοι οι εκπαιδευτικοί που απασχολούνται στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.

Αποζημίωση μελών επιτροπών Πανελλαδικών Εξετάσεων σχολικού έτους 2010, επιτηρητών και βαθμολογητών

Το Δ.Σ της ΟΛΜΕ καταγγέλλει την απαράδεκτη τακτική του Υπουργείου Παιδείας στο ζήτημα της αποζημίωσης των συναδέλφων, που μετέχουν στις επιτροπές των Πανελλαδικών Εξετάσεων, στις επιτηρήσεις και τις βαθμολογήσεις των γραπτών. Ενώ οι Πανελλαδικές Εξετάσεις έχουν ξεκινήσει από τις 04-05-2010, με την εξέταση των αποφοίτων του Β’ Κύκλου των παλαιών ΤΕΕ, το Υπουργείο Παιδείας δεν προχώρησε στις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να εξασφαλιστεί το απαιτούμενο ποσό, για την αποζημίωση των συναδέλφων που εμπλέκονται στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Συγκεκριμένα, δεν έχει υπογραφεί η κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, η οποία καθορίζει το συνολικό ποσό, που θα διατεθεί για την αποζημίωση των εκπαιδευτικών και συνακόλουθα δεν έχουν εκδοθεί τα σχετικά ΧΕΠ (Χρηματικά Εντάλματα Προπληρωμής). Υπενθυμίζουμε ότι το περσινό έτος τα ΧΕΠ είχαν εκδοθεί την 19 Μαΐου 2009. Με σχετικό έγγραφο μας την Παρασκευή 21 Μαΐου επισημάναμε τη σχετική καθυστέρηση του Υπουργείου Παιδείας και απαιτήσαμε την άμεση ενημέρωση μας για τις ενέργειες του στο συγκεκριμένο ζήτημα και την άμεση υπογραφή της σχετικής απόφασης.

Μετά από αυτά, το Δ.Σ της ΟΛΜΕ θεωρεί ότι οι αμοιβές των εμπλεκομένων συναδέλφων είναι επισφαλείς. Αυτό σημαίνει ότι, είτε δε θα καταβληθεί καμία αμοιβή στους παραπάνω συναδέλφους, είτε θα πληρωθούν με τη διαδικασία των εντελλομένων, δηλαδή μετά την πάροδο αρκετών μηνών.

Απαιτούμε την άμεση πληρωμή των συναδέλφων μας που απασχολούνται με οποιαδήποτε ιδιότητα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Υπενθυμίζουμε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ότι πολλοί συνάδελφοι για λόγους διαφάνειας των εξετάσεων έχουν μετακινηθεί σε άλλα νησιά από αυτά που υπηρετούν, ή μετακινούνται καθημερινά σε απομακρυσμένα σχολεία της ηπειρωτικής χώρας.

Επειδή μέχρι σήμερα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια για την αποζημίωση των συναδέλφων, το Δ.Σ της ΟΛΜΕ αποφάσισε να προτείνει την αποχή των βαθμολογητών από τα καθήκοντά τους την Παρασκευή 28 Μαΐου 2010 (μετά τη λήξη της εξέτασης των φυσικώς αδυνάτων μαθητών).

Καλούμε όλα τα ΔΣ των ΕΛΜΕ της χώρας να ενημερώσουν όλους τους συναδέλφους στα βαθμολογικά κέντρα που λειτουργούν στις περιοχές ευθύνης τους, ώστε να απέχουν μαζικά από τη βαθμολόγηση των γραπτών των Πανελλαδικών Εξετάσεων τη συγκεκριμένη μέρα.

Απαιτούμε έστω και την τελευταία στιγμή το Υπουργείο Παιδείας να αναλογιστεί τις ευθύνες του απέναντι στους εκπαιδευτικούς και να φανεί συνεπές στις υποχρεώσεις του.

Για το θέμα αυτό το ΔΣ της ΟΛΜΕ θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας την Τετάρτη 26/5/10.

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ επιφυλάσσεται για την οργάνωση ανάλογων δράσεων και την επόμενη εβδομάδα, αν δεν υπογραφεί η σχετική κοινή Υπουργική Απόφαση.

Η ΕΛΜΕ Ξάνθης διαμαρτύρεται έντονα για την υποχρηματοδότηση των λειτουργικών εξόδων των Σχολικών Μονάδων του Νομού μας, αφού αφ’ ενός μειώθηκε το ποσό χρηματοδότησης της πρώτης δόσης κατά 40% έως 60% και αφ’ ετέρου δεν έχει καταβληθεί η δεύτερη δόση, με αποτέλεσμα τα Σχολεία να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες  αυξημένες λειτουργικές δαπάνες.

Επιπλέον, διαμαρτυρείται για την καθυστέρηση πληρωμής της αμοιβής των οδοιπορικών εξόδων των συναδέλφων – ισσων που ήταν βαθμολογητές τα προηγούμενα χρόνια (2007-2008-2009) στο Βαθμολογικό Κέντρο Καβάλας. 

Απεργία 20 Μαΐου

20 MAY 2010 50X70

Ένα … καθόλου «αθώο» βήμα στην πορεία της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών

Στο Άρθρο 32 παρ. 7 του ν/σ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ - ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» επισημαίνεται ότι «την αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ακολουθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».

Μπαίνοντας στην ουσία της Εγκυκλίου οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα. Είναι προφανές ότι κανείς δεν πιστεύει ότι το Υπουργείο Παιδείας μέσω της αυτοαξιολόγησης επιδιώκει να μάθει τα «ποσοτικά» στοιχεία των σχολικών μονάδων. Γνωρίζουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου, καλύτερα από τον καθένα ποια είναι η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, ποιοι είναι οι οικονομικοί πόροι, ποιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό, ποιες είναι οι επιδόσεις των μαθητών. Κάθε σχολικό έτος, η κάθε σχολική μονάδα συμπληρώνει περίπου μια ντουζίνα στατιστικούς πίνακες για διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου με όλα τα παραπάνω στοιχεία.

Μήπως, όμως το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μήπως επιχειρεί να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να κάνει καλύτερα τη δουλειά του, μήπως στοχεύει στην ενίσχυση του αδύνατου μαθητή; Όποιος  έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του, γνωρίζει πολύ καλά πως οι προθέσεις του Υπουργείου μόνο αγαθές δεν είναι. Στο σχολείο των περικοπών, στο σχολείο των πληθωρικών τμημάτων των 30 μαθητών που θα γίνουν το Σεπτέμβριο, στο σχολείο των εκπαιδευτικών – τιραμόλα με τις υποχρεωτικές υπερωρίες, στο Γυμνάσιο των αναλυτικών προγραμμάτων και νέων βιβλίων της αμάθειας, στο απαξιωμένο Λύκειο – εξεταστικό κέντρο, ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΤΟΠΙΟ, η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας δεν έχει άλλο σκοπό παρά να δέσει χειροπόδαρα τον κακοπληρωμένο εκπαιδευτικό με το φόβο και την ανάγκη. Να το πούμε καθαρά: Η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση θα αρχίσει με απογείωση του γραφειοκρατικής δουλειάς του εκπαιδευτικού (συμπλήρωση εντύπων, φορμών με δείκτες, τυποποιημένες απανωτές συνεδριάσεις συλλόγων, κλπ) και θα καταλήξει στη χειραγώγηση, τον επιθεωρητισμό και την απόλυση. Και αυτά δεν αποτελούν «μελλοντολογία» αλλά διαπιστώσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας σε χώρες που υπάρχει η αυτοαξιολόγηση.

Η ψευδαίσθηση των εκπαιδευτικών, ότι η αυτοαξιολόγηση θα αναδείξει όψεις της δουλειάς τους και θα τις επιβραβεύσει (με τι άραγε σε μια εποχή λιτής και σφιχτής εισοδηματικής πολιτικής;), δηλαδή το πόσα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κάνουν στο σχολείο, πόσα θεατρικά έργα, τι εκδηλώσεις, αν βγάζουν ή όχι εφημερίδα, χωρίς να υπολογίζεται η επίδοση των μαθητών τους σε εθνικές εξετάσεις ή σταθμισμένα τεστ, διαλύεται από τους ίδιους τους θεωρητικούς της αυτοαξιολόγησης. Όλη αυτή η ρητορική περί αποτίμησης και ανάδειξης της προσπάθειας των εκπαιδευτικών και πως μπορούν να τα πάνε καλύτερα είναι μέχρι να γίνει αποδεκτή στη συνείδηση τους η ανάγκη της αυτοαξιολόγησης. Να το πούμε άλλη μια φορά: δεν μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση χωρίς σύγκριση επίδοσης μαθητών.

Η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση, όπως και η αξιολόγηση του νεοδιόριστου από   το τρίγωνο «μέντορας, διευθυντής, Σχολικός Σύμβουλος» γρήγορα θα «κατασκευάσει» μέσα στους σχολικούς χώρους Πραίτορες και Υπηκόους. Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.

Πολλοί  καλοπροαίρετοι εκπαιδευτικοί που παρακολουθούν την συζήτηση για την βελτιωτική αξιολόγηση / αυτοαξιολόγηση την αποδέχονται ως διαδικασία, επειδή θεωρούν ότι τους δίνεται η ευκαιρία να προβάλουν την εργασία τους στο σχολείο καθώς η αυτοαξιολόγηση φαίνεται σαν μια ποιοτική έρευνα που συλλέγει ποιοτικά στοιχεία από όψεις της σχολικής ζωής και τα αναδεικνύει.

Όμως, όσο η διαδικασία προχωρά και η αυτοαξιολόγηση  μπαίνει υπό την αιγίδα της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής των περικοπών, της πολιτικής του φθηνού και ευέλοκτου σχολείου χάνει τον αρχικό «αθώο» και «βελτιωτικό» χαρακτήρα της και μετεξελίσσεται σε επιθεωρητισμό, αποτελώντας την οργανική μετεξέλιξη του.

Είναι φανερό ότι οι επιδόσεις των μαθητών θα αποτελέσουν κριτήριο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Στο νέο πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους σε τυποποιημένα τεστ και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων. Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι από την επίσημη αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» ή καταγράφονται τυπικά οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού. Η αντίληψη αυτή «επιβλέπει» τη σχολική επιτυχία/αποτυχία μέσα από την «κλειδαρότρυπα» της αίθουσας διδασκαλίας, όπου όλα εξαφανίζονται εκτός από το δάσκαλο και το μαθητή. Δεν είναι, ωστόσο, λίγοι αυτοί που κατανοούν ή διαισθάνονται ότι το σχολείο δεν είναι «θερμοκήπιο» όπου τα παιδιά αναπτύσσονται ομαλά και απρόσκοπτα με καλό πότισμα και συστηματική φροντίδα!

Ουσιαστικά η αυτοαξιολόγηση δημιουργεί την εντύπωση ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν γνωρίζει τα προβλήματα της εκπαίδευσης και οι καθηγητές θα τις τα γνωστοποιήσουν μέσα από τις φόρμες που θα συμπληρώσουν. Αυτό που αποτελεί αντικείμενο συνδικαλιστικής διεκδίκησης και λύνεται μόνο μέσα από μαζικούς αγώνες εμφανίζεται ως «αθώα» άγνοια του κράτους, το οποίο μέσα από την αυτοαξιολόγηση θα...ενημερωθεί!!!

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΛΜΕ 5 Μαΐου 2010

Η Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7-5-2010. Τη συνεδρίαση άνοιξε ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ συνάδελφος Πεππές Δ. εκφράζοντας τη λύπη του ΔΣ της Ομοσπονδίας για τον χαμό των τριών συνανθρώπων μας στην Τράπεζα MARFIN την Τετάρτη 5-5-2010. Ακολούθησαν οι τοποθετήσεις των προέδρων των ΕΛΜΕ (που αυτήν τη φορά ξεκίνησαν από τις ΕΛΜΕ των επαρχιακών νομών). Η τοποθέτηση κάθε προέδρου αναλύει τι ψηφίζει η ΕΛΜΕ την οποία εκπροσωπεί και πώς προέκυψε αυτή η ψήφος.

Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ξάνθης Σκούπρας Ευθύμιος μετέφερε την γνώμη των συναδέλφων/ισσών του νομού μας όπως αυτή προέκυψε από την ψηφοφορία που διεξάχθηκε στα σχολεία. Πιο συγκεκριμένα παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο έγινε η ψηφοφορία αυτή και τα αποτελέσματά της.

Μετά από την διαδικασία αυτή άρχισαν οι τοποθετήσεις των μελών του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ:

1. Συναδέλφισσα Φατούρου Αγγελική (εκπρόσωπος των Συσπειρώσεων)

Ξεκίνησε την τοποθέτησή της με τον χαιρετισμό των χιλιάδων συνανθρώπων μας που κατέβηκαν στο συλλαλητήριο στις 5-5-2010. Υποστήριξε ότι ο χαμός των τριών συνανθρώπων μας ήταν μια προβοκάτσια και προέβλεψε ότι στο επόμενο διάστημα θα υπάρχουν και άλλες προβοκάτσιες, για να καμφθεί η μαζικότητα και η δυναμική του κινήματος και των δυσαρεστημένων πολιτών. Εξήγησε στο σώμα ότι οι «Παρεμβάσεις» ήταν φορέας της πιο αγωνιστικής πρότασης στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, η οποία έλεγε συνεχόμενη απεργία μέχρι τις εξετάσεις. Η εν λόγω συναδέλφισσα υποστήριξε και ανέλυσε ότι η ένταξη της χώρας μας στην Ε.Ε διέλυσε την παραγωγική της βάση.

Στη συνέχεια της τοποθέτησής της χαιρέτισε την στάση των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που δεν ψήφισαν τα σκληρά μέτρα του Δ.Ν.Τ. στην Βουλή. Επίσης έστειλε αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ που διαφοροποιούνται από το κόμμα και την ηγεσία τους. Ακολούθως η κυρία Φατούρου ανέλυσε και εξήγησε ότι ποτέ τα συμφέροντα της εργατικής τάξης δε συνέπιπταν με όλους τους εργαζόμενους και με όλες τις κοινωνικές τάξεις. Υποστήριξε ότι τούτη τη φορά απ’ την μία πλευρά είναι όλοι οι εργαζόμενοι και απ’ την άλλη είναι μόνο οι καπιταλιστές. Άρα ο πόλεμος είναι ανοιχτός. Στην συνέχεια έκανε κριτική στις αποσπασματικές απεργίες, γιατί, κατά την γνώμη της, αποδυναμώνουν τον Αγώνα. Τέλος έκανε κριτική στην πλειοψηφία του Δ.Σ. που με την πρώτη εισήγηση έδινε την εντύπωση ότι θα πάμε με απεργία στις εξετάσεις, μετά όμως υπαναχώρησε με τη συμπληρωματική εισήγηση, στην οποία η ίδια δεν συμμετείχε.

2. Συνάδελφος Αρβανιτίδης Αλέκος (εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ)

Ξεκίνησε την τοποθέτησή του αναφερόμενος σ’ ένα λεκτικό επεισόδιο που είχε ο ίδιος μ’ ένα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος του επεσήμανε ότι τώρα ξεκινάει ο καπιταλισμός στην Ελλάδα και ότι μέχρι τώρα είχαμε κομμουνισμό (εννοώντας το Κράτος Πρόνοιας και το επίπεδο ζωής μας μέχρι σήμερα) και ότι από δω και πέρα θα δούμε τι σημαίνει καπιταλισμός.

Αναφέρθηκε σε ενέργειες που έκανε το Κ.Κ. Ουκρανίας να γεμίσει τους δρόμους και τις πλατείες της χώρας με αφίσες του Λένιν, ο οποίος ρωτάει τους πολίτες «πώς περνάτε τώρα με τον καπιταλισμό;». Στη συνέχεια της τοποθέτησής του εξήγησε ότι η κρίση αυτή είναι εσωτερική κρίση του καπιταλισμού και αναρωτήθηκε με τι είδους κινήματα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση, υποστηρίζοντας ότι χρειαζόμαστε κινήματα με καινούριο δρόμο και καινούρια συνολική πρόταση. Επιχειρηματολόγησε υπέρ των συναδέλφων που απείργησαν στις 21-4-2010. Επίσης στάθηκε με περίσκεψη απέναντι σ’ αυτούς που συνέχεια ασκούνε κριτική στο ΠΑΜΕ και υποστήριξε ότι το ΠΑΜΕ «είναι χρυσάφι στα χέρια του εργατικού κινήματος». Τέλος, ανέπτυξε τη θέση του περί ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά μόνο εάν έχει ταξικό χαρακτήρα.

3. Συνάδελφος Νίκος Παπαχρήστος (ΔΑΚΕ)

Ανέφερε κάποιες δηλώσεις της προέδρου της Αργεντινής, η οποία υποστήριζε ότι με την έλευση του Δ.Ν.Τ. θα μπορούσε η χώρα να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα, παρ’ όλα αυτά δεν γλίτωσε την χρεοκοπία. Υποστήριξε ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί έκαναν τεράστια ζημιά με τις δηλώσεις που έκαναν όταν ανέλαβαν την εξουσία, με αποτέλεσμα να ανέβουν στα ύψη τα επιτόκια και να μην μπορούμε να δανειστούμε. Ο συνάδελφος εξήγησε πως, κατά την γνώμη του, οι εκπαιδευτικοί με το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου χτυπιούνται δύο φορές, επειδή θίγεται το εργασιακό τους καθεστώς και υφίστανται τις οικονομικές μειώσεις. Η πρώτη πρόταση της ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ήταν δύο 24ωρες απεργίες τις δύο πρώτες μέρες των Πανελληνίων εξετάσεων. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει μόνο απεργία διαρκείας στις εξετάσεις ή καμία απεργία στις εξετάσεις. Δεν έγινε όμως πλειοψηφική αυτή η πρόταση».

4. 
   
   Συναδέλφισσα Ζωγραφάκη Ελένη (Αγωνιστική Συνεργασία)

Η συναδέλφισσα ανέλυσε τις ψυχολογικές μεταλλαγές που υφίστανται οι πολίτες από τις εκλογές και μετά, υποστηρίζοντας ότι από την ευφορία που είχε δημιουργηθεί αρχικά με την εκλογή μιας νέας κυβέρνησης (η οποία θα προσπαθούσε να διορθώσει τα πράγματα), περνάμε βίαια στην κατάσταση της ανυπαρξίας χρημάτων. Λαμβάνονται έτσι τα πρώτα μέτρα εφησυχάζοντάς μας ότι δεν θα απαιτηθούν άλλα, πολύ γρήγορα όμως αλλάζει και αυτό και έρχονται και τα δεύτερα σκληρά μέτρα. Θεωρεί λοιπόν ότι κάτω απ’ αυτές τις γρήγορες μεταβολές δεν μπορεί να ισχυριστεί καμία παράταξη ότι κατέχει την μόνη αλήθεια και ότι γνωρίζει καθαρά τι πρέπει να κάνουμε. Ανέπτυξε την άποψή της για το πολυνομοσχέδιο, υποστηρίζοντας ότι στόχος του ήταν να απαξιώσει τον Εκπαιδευτικό. Με τα πρώτα μέτρα του Μαρτίου για 60% λιγότερους διορισμούς εκπαιδευτικών, περάσαμε στα μέτρα του Δ.Ν.Τ. και ως αποκορύφωση στο «κανένας διορισμός εκπαιδευτικού».

Αναρωτήθηκε ποια ήταν η αναγκαιότητα αλλαγής στη σύνθεση των ΠΥΣΔΕ λίγο πριν την λήξη του διδακτικού έτους και υποστήριξε ότι η αλλαγή αυτή έγινε κατά την γνώμη της για να μπορέσει να περάσει ο μηχανισμός υλοποίησης του Πολυνομοσχεδίου. Υποστήριξε ακόμη ότι η αυτοαξιολόγηση είναι το πρώτο βήμα για να εφαρμοστεί στη συνέχεια η αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού. Τέλος εξέφρασε την εκτίμησή της ότι σ’ αυτή τη συγκυρία οι συνδικαλιστές θα πρέπει να βλέπουν και να συνεκτιμούν τις διαθέσεις της βάσης και να μην ασκούν μόνο καθοδηγητικό ρόλο, κάνοντας παράλληλα κριτική στην αντίληψη που έχουν κάποιοι συνάδελφοι στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ότι κατέχουν την μόνη αλήθεια και ότι πρέπει να τους ακολουθούμε οι υπόλοιποι. Τελειώνοντας υποστήριξε ότι κάθε φορά πρέπει να συνεκτιμώνται όλα τα δεδομένα και μετά να λαμβάνονται αποφάσεις.

4. 
   
   Συνάδελφος Μπόικος (ΠΑΣΚ)

Ο συγκεκριμένος συνάδελφος εξέφρασε τη λύπη του για τους ανθρώπους που χάθηκαν στο συλλαλητήριο της 5-5-2010 και εξέφρασε τα συλλυπητήρια του. Στη συνέχεια ο συνάδελφος έκανε κριτική στην τοποθέτηση της κυρίας Φατούρου υποστηρίζοντας ότι η κριτική από τους συναδέλφους της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς τελικά είναι κριτική και προς τους θεσμούς, θεωρώντας ότι δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Υποστήριξε ότι σ’ αυτήν την πολιτική συγκυρία χρειάζεται να υπάρχει συνολικός σχεδιασμός και όχι «απεργιακά επεισόδια», εκφράζοντας όμως συγχρόνως την άποψη ότι τέτοιος σχεδιασμός στην παρούσα φάση δεν μπορεί να υπάρχει. Πρόταση λοιπόν της παράταξης του είναι να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός που θα περιλαμβάνει πολιτική συμφωνία.

6. Συνάδελφος Κοτσιφάκης (Αγωνιστική Συνεργασία)

Ο συνάδελφος υποστήριξε ότι όλοι στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ έχουν τη δυνατότητα να κάνουν θεωρητικές αναλύσεις, σημασία έχει όμως τι μπορούμε να κάνουμε στην πράξη. Εκφράζει την άποψη ότι ενώ στο Δ.Σ. συμφωνούμε σε κάτι, όταν πάμε να υλοποιήσουμε αυτά που αποφασίζουμε, τότε δεν είμαστε 11 αλλά 1,2,3, δεν λειτουργούμε ως σύνολο αλλά ως μονάδες.

Αναφέρθηκε στην εξουσιοδότηση του Υπουργού Οικονομικών να υπογράφει μόνος τους τις διατάξεις χωρίς την έγκριση της Βουλής για τις ανάγκες του προγράμματος. Εξήγησε ότι στην συμπληρωματική εισήγηση που στείλαμε δεν υπήρχε σαφής πρόταση για κλιμάκωση του αγώνα. Μεταξύ των δύο εισηγήσεων ανέφερε ότι αφήσαμε κάποιο χρονικό διάστημα να ακούσουμε αυτούς που απεργούν και το μήνυμα απ’ τους απεργούς ήταν «όχι απεργία στις εξετάσεις και όχι κλαδικός αγώνας. Ο αγώνας πρέπει να είναι με όλους τους εργαζόμενους σ’ αυτήν την πολιτική συγκυρία». Στο τέλος της τοποθέτησής του ο συνάδελφος εξέφρασε την άποψη ότι ο ρόλος των συνδικαλιστών δεν είναι να καταγράφουν μόνο τις διαθέσεις των συναδέλφων αλλά να καταδείξουν σ’ αυτούς τι διακυβεύεται αυτήν την περίοδο.

7. Συνάδελφος Γκίνης (ΔΑΚΕ)

Ο συνάδελφος επικαλέστηκε την μαρτυρία ενός συνδικαλιστή απ’ την Αργεντινή, ο οποίος αναφέρει ότι, όταν ήρθε το Δ.Ν.Τ. στην χώρα του, στην αρχή ο κάθε συνδικαλιστής συνέχιζε να υποστηρίζει τις θέσεις της παράταξής του και επέμεναν να σκέπτονται και να ενεργούν όπως παλαιότερα. Περνώντας όμως ο καιρός, συνέχισε, και όταν τα μέτρα πέρασαν στην καθημερινή ζωή τους, τότε κατάλαβαν ότι ανήκουν όλοι στην ίδια παράταξη: Στην παράταξη αυτών των ανθρώπων που δεν «βγαίνουν» οικονομικά και δεν μπορούν να ζήσουν απ’ τους μισθούς που παίρνουν. Αναφέροντας ο συνάδελφος το παραπάνω παράδειγμα υποστήριξε τη θέση ότι όλοι πρέπει να είμαστε ενάντια στα μέτρα. Στη συνέχεια ο συνάδελφος αναρωτήθηκε (μοιραζόμενος την αγωνία του μαζί μας) για το πώς θα ανταπεξέλθουν οι εργαζόμενοι με μία μείωση 30% περίπου στους μισθούς τους, όταν 60% του μισθού είναι ανελαστικές δαπάνες.

8. Συνάδελφος Μανιάτης (ΠΑΣΚ)

Ο Συνάδελφος αναφέρθηκε στην απεργία που έκανε ο κλάδος μέσα στις εξετάσεις σε παλαιότερη περίοδο και στον τρόπο που η τότε κυβέρνηση ξεπέρασε αυτό το πρόβλημα. Υποστήριξε ότι οι συνθήκες είναι απαγορευτικές σήμερα για κάτι τέτοιο, δηλαδή για απεργία μέσα στις πανελλήνιες εξετάσεις. Στη συνέχεια ανέφερε ότι η ΠΑΣΚ είναι αντίθετη με τα μέτρα, τα οποία χαρακτήρισε σκληρά και άδικα.

9. Συνάδελφος Πεππές Δημήτριος (ΔΑΚΕ)

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, ο οποίος είπε ότι είναι περήφανος που είναι πρόεδρος της ιστορικής ομοσπονδίας μας και υποστήριξε ότι όλα τα μέλη του Δ.Σ. είναι έντιμα και ότι σ’ όλες τις παρατάξεις αναπτύσσεται ένας προβληματισμός σε βάθος για το πώς πρέπει να «βγει» η Ομοσπονδία προς τα έξω. Επίσης υπερασπίστηκε την τακτική του Δ.Σ. και τη δημοκρατική λειτουργία του. Συνεχίζοντας εξέφρασε την άποψή του ότι το Πολυνομοσχέδιο είναι προέκταση των οικονομικών μέτρων και ότι σ’ αυτήν την πολιτική συγκυρία θα πρέπει να είμαστε μαζί με όλους τους εργαζόμενους σε κινητοποιήσεις.

Ακολούθησε ψηφοφορία για την έγκριση του προγράμματος δράσης που είχε εισηγηθεί η ΟΛΜΕ. Το αποτέλεσμα της οποίας ήταν το ακόλουθο:

υπερψήφισαν 47 ΕΛΜΕ (280 ψήφοι, 58,5%)

καταψήφισαν 24 ΕΛΜΕ (134 ψήφοι),

ΛΕΥΚΟ ψήφισαν 6 ΕΛΜΕ (65 ψήφοι).

Άρα το πρόγραμμα δράσης απέσπασε την πλειοψηφία των ΕΛΜΕ, όχι όμως την ενισχυμένη πλειοψηφία που κατά το Καταστατικό απαιτείται (66,6% των ψήφων), έτσι ώστε να εγκριθεί το απεργιακό πρόγραμμα. Στη συνέχεια κατατέθηκε πρόταση από Προέδρους ΕΛΜΕ οι οποίοι ζητούσαν από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να εξετάσει την κατάσταση που επικρατεί και να επανέλθει με νέα εισήγηση προς τον κλάδο. Η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από 51 ΕΛΜΕ, ενώ ΚΑΤΑ και ΛΕΥΚΟ ψήφισαν 4 ΕΛΜΕ. 

«Άννα, να ένα μήλο...»

«Αλίμονο σ' όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου», λέει ο μεγάλος Κρητικός Νίκος Καζαντζάκης στις «Αδερφοφάδες».

Και σίγουρα στην έρημο της πολιτικής και στην αποκοσμιά της εξουσίας ζουν και εργάζονται όσοι ετοιμάζουν νομοσχέδια εξόντωσης των εκπαιδευτικών (μονίμων - αναπληρωτών και ωρομισθίων)...

Έχουν πινέλα, έχουν χρώματα, μα δε ζωγραφίζουν τον παράδεισο, αλλά την κόλαση και ρίχνουν μέσα την εκπαίδευση, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς!
Είμαστε παλιοί στο κουρμπέτι...

Έχουμε ζήσει γενιές και γενιές Υπουργών της Παιδείας να φαντάζουν. Όπως και τότες, έτσι και στις μέρες μας «δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει». Βάφτιζαν και βαφτίζουν τις ιδέες τους μεταρρυθμίσεις.
Όμως, ξεχνούν κάτι!!! Η ευτυχία να είσαι εκπαιδευτικός είναι κατοικίδιο... Ζει μέσα στα σχολειά, ζει μέσα στις τάξεις, ζει μέσα στα μάτια των παιδιών, ζει μέσα στις καρδιές των εκπαιδευτικών. Και αν τολμήσεις να απομακρύνεις τον εκπαιδευτικό από τη φωλιά του, βρυχάται, σηκώνει ανάστημα και πολεμά...

Δε θέλει να φύγει δαρμένος, κλαμένος, σαν σκλάβος από το σκολειό του, μα σαν άρχοντας!

Γι' αυτό σπούδαζε και σπουδάζει χρόνια, γι' αυτό έκαμε πατρίδα του την κάθε σπιθαμή της Ελλάδας, γι' αυτό αγάπησε και αγαπά τη δουλειά του! Σκεπάζει τα αγκάθια της γης με ροδοπέταλα, κάνει τη μοναξιά του άνοιξη και σκεπάζει τα προβλήματα του με τους ήχους της τάξης του!

Αυτός είναι ο εκπαιδευτικός.

Αυτός είναι ο ωρομίσθιος, ο αναπληρωτής, η ραχοκοκαλιά της εκπαίδευσης. Κάθε χρόνο μαζεύει τα σύνεργά του, γνώση, μυαλό, δύναμη, υπομονή και ξεχύνεται. Αυτή τη νιότη θέλει να κλείσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και της ανεργίας η Υπουργός Παιδείας; Άραγε δεν γνωρίζει πως η νιότη δεν καταδέχεται το συμβιβασμό;

Ζητά το δίκιο της και παλεύει γι' αυτό. Να φοβάσαι τη λαβωμένη νιότη Υπουργέ μου... Να φοβάσαι το θυμό και την οργή του δίκιου, που κουβαλά!
Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στο κρεβάτι του Προκρούστη. Ρωτώ τον εαυτό μου: Φταίω; Και βέβαια φταίω! Γιατί ίσως και να γνώριζα και δε μιλούσα.

Γιατί μάλλον έβλεπα και παρίστανα τον τυφλό. Γιατί άκουγα τις Σειρήνες, μα ‘βαζα βουλοκέρι στ' αυτιά μου. Τώρα; Τώρα «δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι....»!
Γνωρίζω πως στη γη ετούτη δε βρίσκεται η λευτεριά, αλλά μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά. Γι' αυτό και η ζωή μας θα συνεχίσει να είναι ένας αγώνας.

Γιατί θα πρέπει ΟΛΟΙ με τον αγώνα μας, να δείξουμε την άρνησή μας ενάντια σ' όλους που προγραμματίζουν την εξόντωση του εκπαιδευτικού, ενάντια σ' όλους που με τις αλλαγές που σχεδιάζουν βάζουν χέρι όχι μόνο στην ποιότητα της εκπαίδευσης και στο μέλλον των παιδιών μας. Ενάντια σ' αυτούς που στηλιτεύουν τις κατακτήσεις του κλάδου μας. Ενάντια σ' όλους αυτούς που παίρνουν από ένα ρημοκλήσι, όχι μόνο το παγκάρι, αλλά και τις εικόνες...

Άννα, « είδα μια μέλισσα πνιγμένη μέσα στο μέλι και κατάλαβα».

Εσύ, καταλαβαίνεις τι κάνεις σήμερα;

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ.

Η κυβέρνηση παρέδωσε το λαό και τη χώρα στα νύχια του Δ.Ν.Τ.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν έδωσαν σε όλους τους εργαζόμενους μια πρώτη ιδέα για το τι σημαίνει αυτό για το εισόδημα, την ασφάλιση, τη ζωή μας.

Σχεδιάζουν τη φτώχια μας και την καταλήστευση του όποιου δημόσιου πλούτου έχει απομείνει για να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους κι έχουν το θράσος να ονομάζουν τη ληστεία «βοήθεια», να μας λένε ότι είναι μονόδρομος, «πικρό φάρμακο» για το «καλό μας»…

Στο ίδιο πνεύμα της οργουελικής νέας γλώσσας, το υπουργείο παιδείας ονομάζει το νομοσχέδιο κατεδάφισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και της παιδαγωγικής ελευθερίας, «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού». Το απόγειο της υποκρισίας είναι το σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής» που έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα της κυρίας Διαμαντοπούλου.

-          Μας λένε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πάρα πολλοί, ότι έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία εκπαιδευτικών ανά μαθητή στην Ευρώπη και ότι επιβάλλεται να μειωθούν δραστικά οι διορισμοί…

Ø       Τότε, αν οι εκπαιδευτικοί «φτάνουν και περισσεύουν», γιατί στέλνουν οδηγίες για τη δημιουργία τμημάτων με το μέγιστο αριθμό μαθητών (30);

-          Μας λένε ότι για τα χάλια της εκπαίδευσης δεν φταίει η υποχρηματοδότηση, αλλά η έλλειψη αξιολόγησης…

Ø       Τότε γιατί το πρώτο κριτήριο για το αν ένα σχολείο είναι «καλό» ή «κακό» είναι το κατά πόσον θα καταφέρνει να μαζέψει αρκετά χρήματα για τη λειτουργία του από τους γονείς και από την τοπική κοινωνία;

Τα παραδείγματα είναι πολλά και χρειάζεται μεγάλος βαθμός εθελοτυφλίας για να πιστέψει κανείς ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι υπέρ της ποιότητας της εκπαίδευσης και των μαθητών.

Μετά από όλα τα ψέματα που μας έχουν πει, δεν έχουμε κανέναν λόγο να τους πιστέψουμε!

Η πραγματικότητα είναι ότι το νέο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας αποτελεί το μέσο για την εφαρμογή των μέτρων που επιβάλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. στην εκπαίδευση. Στόχος του είναι η πάση θυσία μείωση του κόστους της δημόσιας παιδείας εις βάρος των εκπαιδευτικών και όλης της κοινωνίας.

Πάνω από όλα, εις βάρος των μαθητών…

…οι οποίοι για μας, τους δασκάλους και τους καθηγητές τους, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, μια ακόμα λέξη σε ένα εύηχο αλλά λαϊκίστικο σύνθημα.

Είναι άνθρωποι με σάρκα και οστά, με μια επώδυνη καθημερινότητα, που ζουν σε μια χώρα που φτωχαίνει, σε μια οικογένεια που στενάζει από τον οικονομικό στραγγαλισμό και την ανεργία, με ένα μέλλον αβέβαιο που –εκτός κι αν εμείς αγωνιστούμε για να αλλάξει– προβλέπεται κατάμαυρο…

Είναι παιδιά – τα παιδιά μας!

Θα τα αφήσουμε να ζήσουν στο «γύψο»;

Να πάμε κόντρα στην απελπισία και τη μοιρολατρία που μας επιβάλλουν.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – 

Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στην συνεδρίασή του την 28η/4/2010 αποφάσισε τη συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων ως εξής:

1. Πραγματοποίηση της 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας την 4η/5/2010 για το «πολυνομοσχέδιο» που κατέθεσε στη Βουλή η πολιτική ηγεσία του Υπ. Παιδείας, κάνοντας χρήση της εξουσιοδότησης που έχει δοθεί στο Δ.Σ. από τη Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ.

2. Συμμετοχή στη Γενική Απεργία (ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ) την 5η /5/2010 και στα απεργιακά συλλαλητήρια.

3. Συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλες τις πόλεις της χώρας.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΕΛΜΕ

1. Προτείνουμε οι Γ.Σ. των ΕΛΜΕ να εξουσιοδοτήσουν το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ

να κηρύξει δύο (2) 24ωρες Απεργίες (ή 48ωρη), σε συντονισμό με τα

Τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα (ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ) και σε περίπτωση

που δεν προχωρήσουν αυτά, να συντονιστούμε με Δευτεροβάθμιες

Ομοσπονδίες του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα. Οι απεργιακές

κινητοποιήσεις θα εκδηλωθούν με την κατάθεση του ν/σχ που αφορά στο

Ασφαλιστικό.

2. Οι Γ.Σ. των ΕΛΜΕ να πραγματοποιηθούν από 4 – 6/5/2010 και η Γ.Σ. των

Προέδρων των ΕΛΜΕ θα γίνει στην Αθήνα στις 7/5/2010 (Ξεν. «Novotel»,

   Μιχ. Βόδα 4 – 6, τηλ.: 2108200700).

 Προσθήκη στην εισήγηση προς τις ΓΣ για το πρόγραμμα δράσης το επόμενο διάστημα

 Το συνδικαλιστικό κίνημα θα πάρει όλα τα μέτρα για να ακυρώσει στην πράξη επιπτώσεις του «πολυνομοσχεδίου» για την παιδεία:

 1. Αρνούμαστε την εφαρμογή της εγκυκλίου «Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας».

 2. Δεν παίρνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες.

 3. Εφαρμόζουμε στην πράξη από Σεπτέμβρη την απόφαση του κλάδου για δημιουργία τμημάτων με ανώτερο αριθμό τους 25 μαθητές, τους 20 στις κατευθύνσεις και στην

Τεχνική Εκπαίδευση και τους 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.

 4. Κανείς εκπαιδευτικός δεν αναλαμβάνει το ρόλο του μέντορα – αξιολογητή για τους νέους συναδέλφους μας.