Το δίλημμα είναι υπαρκτό και έχει γίνει αντικείμενο
συζήτησης στον εκπαιδευτικό κόσμο. Μόνο
που το δίλημμα αυτό το βάζει κάθε φορά η Διοίκηση και θα πρέπει να το απαντήσει ο κάθε συνάδελφος
που καλείται να το αντιμετωπίσει στην πράξη. Πολύ θα βόλευε στην Διοίκηση οι διευθυντές να μην ασχολούνται με τον
συνδικαλισμό . Να είναι απλά εκτελεστικά
όργανα. Μόνο που οι διευθυντές είναι και αυτοί εργαζόμενοι, υφιστάμενοι άλλων
υπαλλήλων και μάλιστα με τις αναλογικές και διασταλτικές ερμηνείες των σχετικών διατάξεων του νόμου είναι οι άνθρωποι
για όλες τις δουλειές και για όλες τις ευθύνες
και τις παραλείψεις και των προϊσταμένων και των υφισταμένων τους. Με βάση αυτήν
την προσέγγιση θα πρέπει όλοι να σκεφτούμε
ποίον βολεύει η θέση «Ο διευθυντής δεν πρέπει να είναι
συνδικαλιστής»
Όσον αφορά το άτομό μου απάντησα και απαντώ με τη λειτουργία
μου στο παραπάνω δίλημμα. Εάν είχα εκφράσει κάποια διαφορετική άποψη πριν κάποια
χρόνια, είναι γιατί τα δεδομένα που έπαιρνα από τους συναδέλφους που καλούνταν να
απαντήσουν στην πράξη στο παραπάνω δίλημμα ήταν διαφορετικά.
Δικαιούμαι περνώντας και υπηρετώντας μέσα από τους θεσμούς
να πλουτίζω την εμπειρία μου σαν εκπαιδευτικός και σαν εργαζόμενος και να
διαφοροποιούμαι αναλόγως εκφράζοντας σε κάθε περίπτωση την άποψή μου όπως διαμορφώθηκε
από την παραπάνω εμπειρία μου.
Σκούπρας Ευθύμιος
Οργανωτικός Γραμματέας ΕΛΜΕ Ξάνθης
1 σχόλιο:
Μόνο που το δίλλημα δεν το βάζει η Διοίκηση αλλά ο κάθε συνάδελφος πρώτον και δεύτερον το να διαφοροποιούμε τις απόψεις μας κατά πως μας βολεύει κάθε φορά είναι απλώς τυχοδιωκτισμός...Απορώ για την αφέλεια ή το θράσσος???
Δημοσίευση σχολίου