Παιδιά με Ειδικές Ανάγκες μέσα στη Κοινωνία

Όπως γνωρίζουμε η αρχική κοινωνία ενός παιδιού είναι η οικογένεια του. Μετά οι γείτονες, το φιλικό και το σχολικό του περιβάλλον. Με τον καιρό που θα μεγαλώνει το παιδί συγχρόνως θα μεγαλώνει το κοινωνικό του περιβάλλον, έτσι γίνεται και με το Παιδί με Ειδικές Ανάγκες (ΠΜΕΑ). Δυστυχώς εδώ πέρα υπάρχει σε μεγάλο βαθμό το φαινόμενο του ρατσισμού.

Μερικοί γονείς που έχουν ΠΜΕΑ, όπως είναι φυσικό δεν γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας (βλέποντας ένα ΠΜΕΑ έξω στο δρόμο, το λυπούνται). Εδώ να σημειώσουμε υπάρχει μια παλιά νοοτροπία (δυστυχώς επικρατεί και σήμερα), αν κάποιο παιδί έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, έστω και μικρό, σημαίνει πως είναι άρρωστο και δεν πρέπει να εμφανιστεί πουθενά. Γι' αυτό οι γονείς που δεν κατανοούν πλήρως κάποιες δυσκολίες του παιδιού, αγχώνονται και αυτό μεταβιβάζεται ασυναίσθητα στο παιδί τους, μην βγάζοντας το έξω, αυτό είναι λάθος, γι' αυτό το θέμα υπάρχει λύση.

Στα Κέντρα Αποκατάστασης ή στα ΚΔΑΥ (τις επαρχίες) υπάρχει η κοινωνική λειτουργός που βοηθάει τους γονείς, ειδικά τη μάνα. Δεν είναι καθόλου κακό η μάνα να απευθυνθεί στη κοινωνική λειτουργό.

Να μιλήσει με κάθε ειλικρίνεια τι την απασχολεί ώστε η κοινωνική λειτουργός να μπορέσει να στηρίξει τη μάνα ψυχολογικά για να νιώσει καλύτερα για να αντιμετωπίζει τα προβλήματα του ΠΜΕΑ με πιο μεγάλη αισιοδοξία.
 
Ας αναφέρουμε δυο παραδείγματα συμπεριφοράς των γονέων στην ανάπτυξη της κοινωνικοποίησης ενός ΠΜΕΑ:

α) Ο Οδυσσέας 5 χρονών δεν μπορούσε να περπατήσει, ήταν αντικοινωνικός, συνέχεια νευρίαζε. Oι γονείς του φοβόταν μην μαθευτεί το πρόβλημα, τον έκλειναν μέσα στο σπίτι.

β) Ο Κωνσταντίνος 5 χρονών, δεν μπορούσε να περπατήσει, αλλά ήταν κοινωνικός.

Oι γονείς του δεν τον αφήναν στο σπίτι, τον έπαιρναν σε διάφορες παιδικές εκδηλώσεις για να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά.
 
Σας αναφέραμε τα δυο παραδείγματα για να δουν μερικοί πόσο άσχημο είναι να δίνουν σημασία στα λόγια του κόσμου για τα παιδιά τους, και να υποβιβάζουν το σπλάχνο τους.

Από εδώ και στο εξής θα πρέπει να λένε: «Όχι δεν με νοιάζει τι λέει ο κόσμος, το παιδί μου θα το κάνω καλά».

Ένα υπερσύγχρονο πυροσβεστικό όχημα μεταφοράς προσωπικού, προσφορά της συνταξιούχου δασκάλας, Παναγιώτας Σταμπουλή, θα παραδοθεί στο κλιμάκιο της πυροσβεστικής υπηρεσίας Κασσάνδρας Χαλκιδικής.

Όπως είπε ο πρόεδρος της Ένωσης Εθελοντών - Πυροσβεστών Χαλκιδικής του Πυροσβεστικού Σώματος, η δωρεά αποτελεί προσφορά της 68χρονης εκπαιδευτικού στη γενέτειρά της, την Κασσάνδρα Χαλκιδικής, μια περιοχή η οποία, όπως είπε, υπέστη μεγάλες καταστροφές από την πυρκαγιά του 2006 και οι ανάγκες σε πυροσβεστικά μέσα είναι πολύ μεγάλες.

 Χαρακτήρισε την προσφορά «δωρεά ουσίας» και «κατάθεση ψυχής» και έκανε γνωστό ότι η δασκάλα κ. Σταμπουλή, εκτός από το πυροσβεστικό όχημα, δώρισε πρόσφατα εξοπλισμό για τους πυροσβέστες, καθώς επίσης και ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο για τις ανάγκες στην περιοχή Κασσάνδρας.